ΘΑΛΑΤΤΑ ΘΑΛΑΤΤΑ 

(᾿Ατλαντικός)

Συνεχίζουμε την παρουσίαση του προπέρσυνου ταξιδιού στις ανατολικές ΗΠΑ:

Το νερό ήταν βραστό διότι είχε 40 βαθμούς και από υγρασία είναι άστα να πάνε. Το Μουφ φανερά ξαφνιάστηκε που είδε τη θάλασσα, έτρεξε να μπει μέσα κατευθείαν, μετά να πιει νερό και φυσικά προς μεγάλη του έκπληξη ήταν αλμυρό. Οπότε αποφάσισε να βάλει τα μεγάλα μέσα, δηλαδή τη στατιστική!! Ξαναδοκίμασε, τζίφος και μετά άρχισε να δοκιμάζει από διάφορα σημεία, συμπεριλαμβανομένου και του αφρού να δει αν άλλαξε τίποτα και γιατί. Γρήγορα έβγαλε το συμπέρασμα ότι η θάλασσα δεν πίνεται, οπότε έπαιξε με τα κύματα που του αρέσανε περισσότερο από το ρεύμα του ποταμού ή από τις λίμνες και διασκέδασε πολύ που τον περιέλουζε το κύμα πού και πού. Δυστυχώς δεν είχα μαγιώ μαζί μου διότι μόλις είχαμε φτάσει και πήγαμε γραμμή στη θάλασσα (6:30 μμ), οπότε μπήκα μέχρι το γόνατο μέσα και φυσικά βράχηκα αλλά είχε πλάκα. Για καλό και για κακό τον έπλυνα στο ξενοδοχείο στο ντους και ευτυχώς ούτε διάρροια είδα, ούτε δερματίτιδα.

Μετά το μπάνιο στη θάλασσα, πήγαμε στα νησιά της Βόρειας Καρολίνας, οπότε βάζω φωτογραφίες από το Outer Banks. Μείναμε για βράδυ στη Βιρτζίνια, εν συνεχεία πήγαμε στην Ουάσιγκτον και την άλλη μέρα στο Ροντ Άιλαντ και μείναμε στο Κέηπ Κοντ. Μετά το μενού είχε Νιου Χάμσαϊρ, όπου μείναμε στο Σάλεμ, κατόπιν Βερμόντ και Μέην μέχρι πάνω στο ακρωτήρι που είναι το βορειοανατολικότερο σημείο των ΗΠΑ.

Α ναι, συνέχισα να βάζω New Age music στο αυτοκίνητο και το Μουφ κάθισε ήσυχο 7 ώρες στη σειρά χωρίς να βγάλει άχνα!


Το Μουφ σήμερα στα νησιά Outer Banks της Βόρειας Καρολίνας και συγκεκριμένα στο Kittie Hawk όπου οι αδελφοί Wright πέταξαν το πρώτο αεροπλάνο:










Το Μουφ δεν είχε ξαναπάει σε νησί στη ζωή του και του έκαναν τρομερή εντύπωση οι τεράστιες γέφυρες που περάσαμε και ο φάρος και όλα τα λημέρια των πειρατών. Δεν σταμάτησα να κατεβούμε στο πρώτο νησί, δηλαδή το Alligator Island για ευνόητους λόγους διότι τους αλιγάτορες τους "συναναστράφηκα" όταν ζούσα στη Νέα Ορλεάνη και κυκλοφορούσαν κυριολεκτικά στο δρόμο (ΔΕΝ κάνω πλάκα και ΔΕΝ είναι αστείο) και γνωρίζω ότι τους αρέσει να επιτίθενται σε Μούφια και ανθρώπους. Είχε πολλή ζέστη γενικά και αρκετό κύμα και το Μουφ καπελώθηκε κανα-δυο φορές, πράγμα που δεν του άρεσε καθόλου, οπότε στρώθηκε στο αυτοκίνητο ψόφιο απ' την κούραση και ροχάλιζε κατά το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου προς Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια όπου περάσαμε τη νύχτα πριν ξεκινήσουμε την άλλη μέρα για Βοστώνη της Μασσαχουσέτης.