Πήγα λοιπόν το Μουφ σήμερα στο σκυλόπαρκο να τρέξει, το έβαλα μέσα στο run κι εγώ κάθισα μέσα στο αυτοκίνητο να περιμένω να εκτονωθεί και να γυρίσουμε σπίτι. ΄Εχω και πολλά νεύρα διότι ακόμα κουτσαίνω. Πριν πάμε στο σκυλόπαρκο, πέρασα κι από τη φάρμα για λαχανικά και φρούτα και μετά από τον μπιφτεκοχασάπη για κιμά (για γεμιστά) και παϊδάκια που τα καπνίζει καταπληκτικά ο κερατάς! Λόγω τρομερής ζέστης και σάουνας έξω, βάζω τα διάφορα τρόφιμα που χαλάνε σε ειδική τσάντα με ψυκτικά ώστε να μη χαλάσουν μέχρι να γυρίσουμε σπίτι. Τα παϊδάκια όμως τα αγόρασα κατεψυγμένα μετά το μαγείρεμα από το χασάπη που μου είπε να τα αποψύξω πρώτα και μετά να τα βάλω στο φούρνο για ζέσταμα 35 λεπτών. Το βρωμό-Μουφο τώρα ξέρει τι εστί παϊδάκι από το συγκεκριμένο χασάπη και τα τρώει κυριολεκτικά με τα κοκκαλάκια τους.

Λέω τώρα κι εγώ, αφού το Μουφ τρέχει στο πάρκο και είναι ευτυχές κι εγώ το περιμένω σα μπάστακας στο αυτοκίνητο, και θυμήθηκα και τα αστεία που κάνατε τις προάλλες με το μαύρο αυτοκίνητο και τη ζέστη και το τηγάνισμα αυγών με λουκάνικα, λέω "δε βάζω τη σακούλα με τα παϊδάκια πάνω στο καπώ όσο περιμένω, να αποψυχθούν γρηγορότερα και να γλυτώσω το περίμενε στο σπίτι? Ούτω και έγινε, με είδανε και κάτι θαμώνες και είπανε "καλέ, τι έξυπνη κίνηση, κάτσε να κάνω το ίδιο" και εκεί έγινε Ο ΧΑΜΟΣ!

Διότι το Μουφ είδε τα παϊδάκια στο καπώ. Και αλλοιθώρισε! Δεν είναι δυνατόν, σου λέει, αυτή εκεί να παίρνει κοτζαμάμ whole rack pork ribs και να τα βάζει πάνω στο .... καπώ, την ψώνισε τελείως? Και σταματάει το παιχνίδι. Και έρχεται στην είσοδο. Και μου κάνει νόημα να του ανοίξω. Νούκου εγώ. Και μετά, ρε σεις, στήλωσε το βλέμμα του στο καπώ λες και έλπιζε να κάνει τα παϊδάκια να κινηθούν με τηλεκίνηση, να πετάξουν και να έρθουν σ' αυτόν! Και φυσικά νούκου τα παϊδάκια. Και μετά να τον βλέπω να υπολογίζει με το βλέμμα απόσταση και εμπόδια ώστε αυτός να έρθει στα παϊδάκια. Και φυσικά να είναι αδύνατον. Και κει αρχίζει να κλαίει. Να χτυπιέται. Να ωρύεται. Και ο κόσμος να έχει κατουρηθεί στο γέλιο, άλλο να σας λέω, άλλο να βλέπετε τη σκηνή! Στο τέλος το βούτηξα υπό μάλλης και το πήρα να φύγουμε διότι είχαμε γίνει θέαμα, αφού μάλιστα αρκετοί είχανε αποφασίσει να βάλουνε διάφορα κρεατικά να αποψυχθούν στο καπώ, οπότε το Μουφ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ζει έναν εφιάλτη αντάξιο ενός αρχαίου Σισύφου ή Ταντάλου. Ή και των δυο.

Τελικά φύγαμε με τα παϊδάκια στο παρμπρίζ να συνεχίζουν να ζεσταίνονται. Που εν τω μεταξύ είχανε αρχίσει να μυρίζουν μπάρμπεκιου και κάπνισμα και είχαν σπάσει τη μύτη του Μουφ που ήταν δεμένο στο πίσω κάθισμα και θρηνούσε σ' όλο το δρόμο μουφιάζοντας εναλλάξ. Ερχόμαστε σπίτι, βάζω τα παϊδάκια στον κρύο φούρνο να αποτελειώσουν την απόψυξη πριν τα ζεστάνω κι εκεί είχα άλλα δράματα. Στην αρχή ήρθε το Μουφ στο δωμάτιό μου να μου γαυγίσει να σηκωθώ αμέσως και ν' ανοίξω το φούρνο να μαγειρέψω η τεμπέλα. Πήγα εγώ μέσα για άλλη δουλειά και τον είδα να μουφιάζει το φούρνο γύρω-γύρω. Τώρα επιτέλους ησύχασε αφού τον αγνόησα τελείως και έχει σωριαστεί έξω από τον κρύο φούρνο σε άθλιο χάλι απ' το κακό του...